همیشه ته ته ته دلم قرص بود. دنیا هم که نباشد، باز تو هستی. انگار تو رفتن بلد نبوده ای هیچ وقت. اصلا هروقت قهر بودیم تهش مطمئن بودم ک اصلا تو بگو یک سال هم که طول بکشد باز تو هستی. اصلا باور نمیکردم یک روز نباشی. یک روز گنگی مفرط مرا غرق کند یک روز ته ته ته دلم خالی شود یک روز برسم به نبودنت.
همیشه ته ته دلم قرص بود به بودنت
همیشه قرص ِ ته دلم تو بودی
این بار اما
قرص برنج مینشانم
ته دلم
درست جای تو
درود بر شما---قرص برنج شعر زیبای شما را کشت
:)
شعر، من بودم