نوستالوژی دزد،تازه شد!

تا چند وقت پیش دزدی از مد افتاده بود!یعنی بود،ولی خیلی کم... یا شاید بود،اما واسه دیگران!

از حکایتای دزدی فقط همون چاقو خوردن دختر فلانی بخاطر ندادن کیفش به دزد، یا سابقه ی دزدی تو خیابونای خلوت سر ظهر یا چمیدونم،دزدیدن دختر بچه ی ابتدایی واسه رسیدن به مقاصد پلید و کثیف و از این دست حکایات بوده...

طوری که میشه گفت،تو ذهن ما،نه نه.. تو ذهن من! منی که دارم تو یه محله از جامعه زندگی میکنم و سرم به کار خودمه، دزدی تبدیل شده بود به یه نوستالوژی!

تا چند وقت پیش که...

مادر بزرگ میخواست بره دعای ندبه و اومده تو بالکن خونه ی ویلایی و دزد رو بالای دیوار خونش دیده و نمیدونسته تو تنهایی چیکار کنه و فقط داد زده: دزد...

یا وقتی که ماهرخ _زن آقا ابولفضل_ غروب با دخترش اومده و خونه و کیسه ی آشغالو برده بذاره دم در که دو تا جوون،چاقو گذاشتن زیر گلوشو گفتن هرچی داری رد کن بیاد...

یا همین دیشب...همین دیشب که نصف شب از کوچه های صدای داد اومده که دزدددد... دززززدد! و بابام رفته بیرون تا ببینه چ خبره...

.

.

حالا من موندم و ساعتی که یه ساعت کشیده شده عقب و هایی که زود تاریک میشه و کلاس زبانی که تازه ساعت 6 تموم میشه و پای پیاده برای برگشت به خونه...!

خب یعنی در یک کلام: من میترسم!!!

نمیدونم وقتی کسی با یه دزد چاقو کش طرفه،باید چیکار کنه؟! شما باشین چیکار میکنین؟چطوری میشه از خودمون در برابر این جور آدما محافظت کنیم؟

من که عقلم به جز چاقوی ضامن دار به جایی قد نمیده! که خب اونم تا بخوای از جیب یا کیفت در بیاری طرف زده کشتتت!!!

(الان از اتاق فرمان به من خبر دادن که کلاسای امروزِ یونی تشکیل شده! متاسفم برای این ملت دانشجو! )

پ.ن: دستمال میخواهم

برای "دلی" که درد نمیکند...

+تولدت مبارررککککککککککککککک!!