تولد خودم و وبلاگم مبارک!

1- پارسال روز تولدم اصلا خونه نبودم!

صب رفتم مدرسه و ظهر با داداشم رفتیم برام کادو خرید و شب با دوست داداشم و زن و بچش رفتیم بستنی آوازه! (بستنی معروف اینجاس )

دیگه دیر وقت رسسیدیم خونه و من اونروز نت نرفتم! فرداش که رفتم نت،طبق معمول وبلاگ کیامهرو محمد و نیمارو باز کردم و از چیزی که دیدم خشکم زد! یه وبلاگ برای خود خودم! جایی که بتونم توش حرفامو بزنمو آواره نباشم تو کامنت دونیا! :دی

شاید به نظر خیلیا وبلاگ یه چیز ساده باشه،اما برای منی که اون روزا حالو اوضاع خوبی نداشتم، داشتن جایی که بتونم توش حرفامو بزنم،برام یه دنیا بود!

خودم جزو آخرین نفرایی بودم که از کادوم با خبر میشدم! اما این کادو برام بهترین بود!و الان که فکر میکنم میبینم هنوز هم هست!

این پست رو بین همه ی پستای این وبلاگ خیلی دوست دارم!

میدونم این جریانو تا حالا 100 بار گفته بودم ولی خب خیلی بهم چسبیده بود! مرسی نیما! مرسی محمد!

2- نوزده سال پیش درست در چنین روزی، دختری در بیمارستان بوووق متولد شد، که موجبات خوشحالی و خرسندی خانواده را محیا کرد!

راستش از همون اولشم با شنیدن اینکه داداش بزرگم سر به دنیا اومدن داداش کوچیکم که چرا پسر بوده،کلی گریه کرده،کللی خوشحال میشدم و میشوم!

اصن خیلی خوبه که خدا منو به این خانواده عطا کرده! یه حس ویجه ام الان بینشون من!

آیکون خود بزرگ پنداری!!!! :دی

خلاصه که تولدم مبارک دیگه!!!

آقا قبول نیس! الان همه تبریکا تو کامنت دونی پست پایینیه! باید بیاین دوباره تبریک بگین حالا که اینطور شد! :D

آی لاو همه ی دوستایی که تو این یه سال پیدا کردم و عااااااااششششششششقققققققق تک تکشونم!مخضصوصا بعضیاشون که خعلی عزیزن برام و خودشونم میدونن! :d