ازدواج نا موفق!

من وقتی 6 سالم بود یه بارازدواج کردم!با پسری به اسم رامین. یکی از پسرای مهدکودک مون بود.من و فرانک با هم دوست بودیم و آرمین و رامین هم با هم بودن،دوتا برادر دوقولو که هیشکی نمیتونست تشخیصشون بده.رامین آروم بود و مودب،آرمین شر بود و شیطون ! رامین منو دوست داشت و آرمین فرانک رو! منم همیشه پز مودب بودن رامین رو به فرانک میدادم! مادر هر 4 تامون هم از معلمهای مهد بودن.

اما نحوه ی ازدواج ما! یه روز که تو کلاس بودم،ریحانه(یکی از همکلاسی ها) که داشت با رامین حرف میزد،منو صدا کرد و گفت محدثه؟

منم رفتم جلو و گفتم چیه؟

گفت: مگه ....................؟(بقیه حرفش تو همهمه ی جمعیت گم شد و من نفهمیدم چی گفت!)

منم که از لحن حرف زدنش حس کرده بودم که اون با رامین حرفش شده و چون میخواد حرف خودشو به کرسی بنشونه با این لحن از من سوال کرد،و منم که دموکراسی دخترانم بهم میگفت که حرف حرف دختراس، بدونه این که بدونم سوالش چی بود،با اعتماد به نفس تمام گفتم:آره!!!!

اونم برگشت به رامین نگاه کرد و گفت دیدی گفتم قبول میکنه؟

رامین هم سرخ و سفید شد و لبخند زد! من اونموقع هم دوزاریم نیفتاد! بعدش فهمیدم که بعله! اینا میخوان منو بگیرن واسه رامین!

ریحانه شد مامان من و من رو با زور و گریه کشوند سر سفره ی عقد،یه چادر هم انداختن رو سرم و منو نشوندن پیش رامین! یه چادر دیگه هم گرفتن بالای سرمون و عاقد (که یادم نیس کدوم یکی از بچچه ها بود) خطبه رو خوند و منم سومین بار،با گریه بله رو گفتم!!!!

و ما شدیم زن آقا رامین! حتی بعد از بازی هم من زنش بودم و چادر عقد  روی سرم بود! موقع ناهار شد(آخه مهد کودکمون ناهار هم میداد)،سفره رو پهن کردن و من و رامین کنار هم،عاشقانه نشستیم،من همش سرخ و سفید میشدم و میگفتم رامین تورو خدا بسه!اما از خر شیطون که پایین نمیومد!

خلاصه کنار هم غذا هامون رو خوردیم و مامان هامون هم فهمیدن که ما عقد کردیم!یعنی کل مهدکودک فهمید!

چند سال پیش،وقتی سوم راهنمایی بودم،باز با هم همکلاسی شدیم!تو کلاس زبان! خیلی خجالت کشیدم!

یادش بخیر!!!!!! تو عالم بچچگی چه دورانی داشتیم!!!!!

هررررررررررررررررررررررر!!!!

پ.ن:...............!!!!

پ.ن2: تا یک شمبه سمت مسنجرم نمیام!یعنی چت نمیکنم! البته به غیر از اونی که الان دارم باهاش میچتم!!!خب منم دل دارم دیگه!!!

از این به بعد میخوام هر سری یه یکی دو بیتی از سعدی بذارم!اینم اولیش!

سعدی نوشت:

هزار بوســه دهد بت پـرســت بر سنـگی                  که ضر و نفع محال است از او نشان دادن!

تو بت ز سنگ نه ای،ز سنگ سخت تری                 که بــر دهـــان تو بوســــی نمیـتـوان دادن!