دوستت دارم

عزیزم تولدت مبارک.

میخواستم بهت بگم که خیلی دوستت دارم

خیلی بیشتر از اون چیزی که فکرشو بکنی!

به اندازه ی تمام شبایی که به حرفام گوش دادی.

به اندازه ی تمام شبایی که از دور،اشکامو پاک کردی و دلداریم دادی.

به اندازه ی لحظه هایی که منو تو بغلت گرفتی و محکم فشارم دادی.

به اندازه ی تمام ثانیه هایی که دستمو گرفتی و دستای یخ زدم رو گرم کردی.

به اندزه ی تمام ثانیه هایی که تلفنی باهات حرف زدم.

به اندازه تمام لحظه هایی که رودر رو باهات حرف زدم.

به اندازه ی تمام وقتایی که من گفتم و تو سکوت کردی.

به اندازه ی تمام بودن هات.

به اندازه ی تمام نبودن هات.

به اندازه ی تمام واژه هایی که نمیتونن این حسو توصیف کنن.

خیلی بیشتر از این ها دوستت دارم.

فردا،4مرداد، تولد تو،تمشک خانومی.

تولدت مبارک عزیزم.

پ.ن: گاهی وقتا،سکوت آدما خیلی حرفارو میزنه که شکستن این سکوت نمیتونه اون حرفا رو بزنه.

پ.ن2: نمیدونم اینجارو میخونی یا نه،اما اون روز،پای تلفن،وقتی سکوت کردم،یا به قول خودم رفتم تو حال عرفانی، حس میکردم که نمیخوام اون حرفارو ازت بشنوم و تو دلم یه نفر داد میزد و میگفت بهش بگو نه!!!

اما سکوت کردم چون اگه حرف میزدم،اون بود که به جام حرف میزد،نه من!

الان فهمیدی چی گفتم؟